Tha Thon - mae chan

18 december Helaas moeten we afscheid nemen van ons prachtig gelegen resort. Fijne bungalows en de lekkerste rode curry in het bijhorende restaurant gegeten. Zowel bij aankomst in de middag als s’avonds. Iedere keer denken we ’‘wellicht rest ons de rest vd reis alleen nog maar noedelsoep, dus neem het er maar van’’ S’ochtends bij t ontbijt waren alle speciale kipsoorten en hanen weer verdwenen uit hun slaapboom en werden we al kukelend uitgezwaaid.

Er stond ons een mooie route omhoog te wachten en mijn besluit om een pick-up voor de 15% hellingen te regelen stond al enkele dagen vast. Frank voelde dit haarfijn aan. Zo gezegd zo gedaan. Eerst naar een ‘must see’ dorp genaam Karendorp ( waar ze nog leefden zoals honderd jaar terug) Hummm, waar was het? Door een vriendelijke Thaise meneer lieten we ons uitleggen dat we er al waren.. gewoon zoals half Thailand is ingericht dus. Ik zag vervolgens een mooie pick-up in de garage staan waar zijn zoon al bedrijvig wat tassen in aan het leggen was. Een blik was al voldoende om te weten dat we mee konden liften naar de top van de berg. Heerlijk, even wat anders. Boven aan de berg werd goed gecheckt of iedere auto vrij van drugs was, aangezien dit deel vlak tegen Myanmar ligt, wordt hier flink wat handel gedreven in drugs (heroïne, amfetamine, papavers). Vervolgens lieten we ons naar beneden vallen. Het was voor het eerst koud, gelukkig hebben we heel de dag onze kledingkast bij ons, dus even wat warms eruit gehaald. Bij aankomst bleek het hotel/lodges vol te zijn🙃. Nog niet mee gemaakt, we zien er echter geen een mens🧐. Dan maar n alternatief, niet vlekkeloos te vinden, dus spraken we voor ons gemak een politie aan op een mooie scooter. Hij vond het een eer om ons naar het volgende adres te begeleiden. Bij aankomst wilde hij nog even wat selfies van ons drie, geen probleem.
Voor het eerst echt muggen in de kamer/bungalow. Gelukkig is er nog vol op Deet.